Dat is een fors aantal. Nederland is wat dat betreft een echt vrijwilligersland. En toch verzuchten veel vrijwilligersorganisaties dat ze moeite hebben met het vinden van vrijwilligers. Of verenigingen die klagen dat de leden niets meer over hebben voor de vereniging. De dagelijkse praktijk laat helaas zien dat we in toenemende mate te maken krijgen met consumerende leden. Daarnaast zie je vanuit gemeenten de druk toenemen op de inzetbaarheid van vrijwilligers voor de lokale gemeenschap. Op de vele terreinen waar vrijwilligers actief zijn liggen er valkuilen op de loer die er voor kunnen zorgen dat er krapte gaat ontstaan. Is dat nodig? Nee. Investeren in vrijwilligers is een must. Maar hoe doe je dat? Zijn er mogelijkheden om bijvoorbeeld mijn consumerende leden weer te activeren voor vrijwilligerswerk? Antwoord: Volmondig ja! Kan ik als gemeente antwoord geven op de toenemende druk op bijvoorbeeld mantelzorgers? Of welke antwoorden hebben wij als gemeente bij al die ongebonden burgerinitiatieven? Die antwoorden zijn er. Maar dat wist u natuurlijk al. Gelukkig maar. En toch moeten we het menselijk kapitaal blijven koesteren. De voorwaarden waaronder vrijwilligers hun werk doen zijn niet altijd even helder. Taken en verantwoordelijkheden zijn meer dan eens onderwerp van discussie. Een gemeente kan hierin faciliteren.  Bijvoorbeeld faciliteren in onderzoek naar de vitaliteit van een vereniging, de bestuurs- en wervingskracht of de meerwaarde voor de samenleving.